Al enkele maanden vooraf zaten we ermee in ons hoofd, hoe gaan we de maand augustus doorkomen...
Een verjaardag zonder jarige én de herinneringen, de énige herinneringen, van de 17 dagen dat ze bij ons was.
En dan ook niet echt bij ons, we konden haar alleen maar bezoeken met speciale schort en mondkapje.
Of we haar op schoot konden pakken was altijd een vraagteken. Vaak was het gewoon te vermoeiend voor haar. Er gebeurde zoveel op zo'n korte tijd!
En als ze dan op schoot kon, waren er vaak twee verpleegsters nodig om haar aan te geven. Zoveel draden en toeters en bellen...
Maar het was onvermijdelijk, augustus 2011 zat er aan te komen. We hebben zelf een herdenkingsviering in elkaar gestoken. Stukjes bij beetjes wil ik graag onder andere deze viering met jullie delen.
Zijn jullie zelf op zoek naar inspiratie? Voel je vrij teksen en ideeën over te nemen en zelf te gebruiken.
We gebruikten een toepasselijk en ontroerend lied van Wieteke Van Dort: "Toch hoor jij er altijd bij."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten